VOOR INGE
Voor Inge. Het leven. Het is ook altijd weer het leven. Authentiek, aangrijpend, meeslepend, enigmatisch. Wat een gedoe. Wat je er ook mee doet. Het leven is eerlijk en oneerlijk. Het geeft en het neemt. Daar moet je mee leren omgaan in goede en slechte tijden. Wat gebeurt er met je als je ziek wordt en de diagnose Alzheimer, dementie krijgt. Dat je langzaam jezelf en je dierbaren niet meer herkent. Je urine en je ontlasting laat lopen om dat je daar niet meer de controle over hebt. Wat een worsteling met de demonen in je hoofd. De aftakeling wil je niet, ook niet dat je een kasplantje wordt. Hoe leef je met Alzheimer, en dementie, hoe doe je dat, daar is geen draaiboek voor. Wat is dan de kwaliteit van het leven? Dan is het moedig en heel sterk een drastisch maar moeilijk besluit te nemen om niet verder te willen leven en je leven wil beeindigen. Dit is voor Inge, een sterke, onafhankelijke, ondernemende, reislustige, nieuwsgierige vrouw, die ontzettend van het leven hield. Inge, bedankt voor alles wat je was, je mimiek, je zwijgen, je oogopslag, je rust, je passie, je liefde, je mooie verhalen, je energie, je inspiratie om van elke dag te genieten alsof het je laatste was. Rust zacht.