Ramon Jan Vet

Het was 1986 of 1987, een van de twee, maar dat weet ik niet meer precies. De beleving van iets zit niet in een jaartelling. Ik zat in het eerste jaar of tweede jaar van de Rietveld academie. Groots en meeslepend wilde ik leven. Dat lukte ook niet altijd. Dromen heb je, dromen wil je laten uit komen. Soms komen je dromen uit en soms blijven het dromen, die op een dag verdwenen zijn. Ik was jong, open, verliefd, leergierig, ambitieus, honger naar bezieling in de kunst, muziek, film, de stad, en het leven. Ik was zo nieuwsgierig wat de wereld mij te bieden had. Ik ging het geluk niet zoeken, het geluk zocht mij. Zomaar op een doordeweekse dag gebeurde het volgende wat mijn kijk op de kunst en het leven voorgoed veranderde: ingetogen liep ik door de zalen van het Stedelijk Museum in Amsterdam, waar mijn hart en mijn ogen werden geopend. Kunst brengt de geest tot leven en laat het hart beven.