Ramon Jan Vet

Onderschattingskracht: Het is wat het is. Of het is nooit wat het is. Zit je in de bioscoop, valt de film toch tegen, je had er meer van verwacht. Het boek was toch beter. Later in het restaurant, dacht dat de rode wijn die je had besteld bij je kogelbiefstuk er goed bij zou passen. Tja...was toch iets anders van smaak. Of dat het kledingstuk dat je online had gekocht je helemaal niet staat, wat erg. Dat moet dan weer retour, wat een gedoe. Heb je hulp nodig en dat wil je eigenlijk niet vragen. Waar moet je dan naar toe als je zelf vindt dat het niet zo goed met je gaat. En rij je in de file valt het mee dat je toch eerder thuis bent. Dan hoop je maar niet dat je partner depressief op de bank zit te pruilen en te mokken, want die had een slechte dag. Het leven gaat toch altijd anders. Wat je ook doet of wil gaan doen. Hoe komt dat? Wat heb ik nodig dat ik het begrijp. Dat ik weet wat ik kan doen. Welke vraag stel ik dan? Heeft het met geld te maken? Wat is geld? Geld betekent niet het bestaan van geluk. En ook niet dat geld betekent het streven naar geluk. Of toch wel? Hoe zit dat dan? Zit het allemaal in mijzelf, in mijn manier van denken? Is dat wat het is?