Jeugddromen. Wie kent ze niet. Voetballer worden. Brandweer, zakenman, politieagent, journalist, actrice, model, dokter, leraar, postbode, buschauffeur of iets anders zoals rijk worden, een beroemde kunstenaar, in het buitenland wonen. Wie ben je en wat doe je als je op een moment in je leven beseft  dat al je jeugddromen zijn verdampt. Wat nu. Help. Paniek. Midlifecrisis. Ben je bang dat je leven saai en voorspelbaar zal worden. Dat je verhalen gaat vertellen die iedereen al kent uit zijn eigen leven. Wat dan nog. Het is jouw leven. En als een aantal jeugddromen wel uit komen. Super, dat is een lekker gevoel. En als een aantal jeugddromen niet uit komen. Wat dan nog, het is nooit te laat om iets anders te gaan doen. Beleef je jeugddromen anders. Elke fase in je leven heb je nodig om te zijn wie je bent. Een mens is een mens zoals elk ander mens die zijn jeugddromen nooit vergeet en ze een andere betekenis hebben gegeven in het leven wat ze nu leven. Daarin schuilt de complexiteit van het menselijk bestaan. En dat verbindt mensen met elkaar.