BRIEF AAN VINCENT
Brief aan Vincent, Beste Vincent, ik schrijf je deze brief om je te vertellen hoe het met je huis gaat. Je weet wel, jouw huis waar je schilderijen hangen. Ik kan je vertellen dat met liefde en toewijding je werk prachtig is tentoongesteld. Er is een chronologische volgorde over je leven en werk. Het begint met de Nuenen periode. Daar hangen je landschappen, tekeningen, portretten en ook studies van de boeren koppen voor de aardappeleters. En natuurlijk je eerste meesterwerk de aardappeleters. Daarna Parijs, waar je de inspiratie vindt om je eigen stijl verder uit te werken. Je ontmoet je geestverwanten en droomt van een kunstenaarskolonie in Arles. Parijs doet je goed, je praat, je drinkt absint en ontmoet de dames van plezier. Je ademt, je leeft en beleeft alles intens. Je broer Theo ondersteunt je met een maandelijkse toelage zodat je kunt blijven werken aan je oeuvre. In Arles ging alles anders. Is het de hitte, het felle zonlicht, de wind, de kleuren en de geuren. Of het geluid van de krekels. Geen idee, maar Zuid-Frankrijk doet iets met je. Je schildert het ene meesterwerk na de andere. Als het ene werk net af is ben je nieuwsgierig naar de volgende. Je kan niet wachten. Je krijgt aanvallen van gekte en waanzin. Je maakt ruzie met Paul Gauguin, met de buren, met iedereen en jezelf. Ze willen je weg hebben uit Arles. Beste Vincent, heel vervelend die aanvallen van gekte en waanzin. Maar juist die gekte en waanzin zorgt voor je gedrevenheid, je passie, je obsessie voor het schilderen. Je leven voor de kunst wat uiteindelijk je redding, je evangelie en je dood wordt. Je schrijft talloze brieven aan je lieve familie en vooral aan Theo zodat hij weet hoe goed het met je kunst en je leven gaat. Je laat je emotie zien, niet alleen in je schilderijen en je brieven. Nee iedereen mag het zien, want je kunt er niets aan doen, zo ben je nu eenmaal. Prachtig om te zien hoe in Zuid-Frankrijk en Auvers-sur-Oise in de laatste maanden van je leven je eigen stijl met streepjes volledig is ontwikkelt. Elke streep zet je vol overgave trefzeker en intens op het doek. In je huis komen bezoekers over de hele wereld jouw werk bekijken. Je leven en werk is een inspiratie voor veel mensen. Er zijn veel kunstenaars die jouw naam noemen als inspiratie. Jouw werk helpt hen om verder te komen met hun eigen werk. Is dat niet fantastisch. Ze gaan een dialoog aan, een gesprek als het ware. In deze ontmoeting versmelt jouw leven en werk met dat van hun. Het is mooi dat voor sommige mensen je werk troost en schoonheid biedt. Voor de een is het liefde voor de natuur. Voor de ander de schepping of God. Weer voor andere bezoekers is het liefde. Of om bewust te zijn van de cyclus van het leven waar iedereen mee is verbonden. De cyclus van leven en dood. Mensen hebben een persoonlijk verhaal met je leven en werk. Bezoekers voelen met je mee en daardoor maak je echt contact met ze. Je raakt hun hart. Beste Vincent, je omarmt ze met je levensverhaal en je werk vol levenslust. Je omarmt ze met jouw geschilderde werkelijkheid, rauw, vol emotie herkenbaar voor iedereen. Dat is de magie waarom bezoekers uit de hele wereld naar jouw huis komen. Dank je wel.