COLLEGA
Collega,
Stel je komt na vier weken vakantie weer op je werk. Het is je eerste werkdag en de dagelijkse routine begint weer. Het elkaar groeten, een gesprekje hier en gesprekje daar. Je bent klaar om te beginnen ga je nog even de kantine in om koffie te drinken. Je loopt de kantine in en je ziet op het prikbord een rouwkaart. Op de rouwkaart lees je de naam van je collega die plotseling is overleden. Eerst denk je he, nee toch, dat kan niet, he is dat...daar wordt je stil van. Hoe, wanneer blijft een vraag die spookt in je hoofd. Zal wel een hartstilstand zijn, want dat gebeurt meestal als je dood gaat. Vragen, vragen geen antwoorden. Wat weet je eigenlijk van een collega die altijd aardig, collegiaal, attent, hartelijk, welbespraakt is. Wat weet je eigenlijk van een collega en wil je dat wel weten. Je spreekt een andere collega. Het enige wat je hoort is dat hij de zorg had over zijn gehandicapte dochter die in een rolstoel zit en altijd zorg nodig heeft. Daar spraken ze wel eens over. Uit zijn verhalen bleek ondanks dat hij het zwaar vond hij de zorg deed met liefde. Toen ik hoorde dat hij ook in scheiding lag omdat zijn vrouw een verhouding had met een andere man dacht ik zo dat is best zwaar. Sterker nog bij de scheiding wil ze de helft van de opbrengst van het aangepaste huis wat te koop stond. Hij had ook een aangepaste caravan voor hemzelf en zijn dochter, daar is hij gevonden. Zijn dochter werd een paar keer gebeld en zij zei vader slaapt nog. Daar is hij gevonden dood in zijn bed. De laatste weken was hij vijftien kilo afgevallen en dronk stevig. Stress en zorgen vreten aan je, hoe ga je daar mee om. Triest , triest en nog eens triest, hoe moet dat verder. De zorg en de rest ligt nu bij de moeder, zijn vrouw of ex-vrouw. Moet je zo eindigen, overlijden in je slaap 57 jaar oud. het licht is uit, collega rust zacht, je bent nu vrij van alle zorgen. En voor ons, pluk de dag, voor je het weet, ben je er ook niet meer. Is dat dan alles wat er van je geworden is. Alles wat je je voornam is niet uitgekomen of een gedeelte daarvan. Het leven neemt vaak een andere wending, een andere richting met ervaringen waarvan je leert. Voor de rest blijft het leven een onbekende reis, met ups & downs, voor en tegenspoed, geluk & ongeluk, dingen die jewel of niet doet in je leven. Pluk de dag, jaag geen dromen na maar als het kan maak ze zelf en beleef ze. Dat is het leven, je hebt er maar een, daar moet je het mee doen. Geniet, deel, beleef, doe wat je graag wil, wacht niet af. Denk ook niet het komt nog wel, want misschien komt het ook wel niet. Er komt een dag dan ben je er ook niet meer. Het leven is een raadsel, het is de betekenis die je er zelf aan geeft. Het leven is een onbekende reis naar het einde van het bestaan. Omarm het leven voor jezelf en de ander.