Ramon Jan Vet

DE SCHILDERCOLUMNIST

Bermmonument

Loop langs een pad die van het ene dorp naar het andere dorp gaat. Het pad is drie kilometer lang. Je kunt er ook fietsen langs het duin met uitzicht op het strand en de zee en de helderblauwe lucht. Prachtig aan de ene kant de zee aan de andere kant bossen. Zie in de verte aan het hek een bos bloemen. Een bermmonument gaat er door mij heen. Triest. Ik kom dichterbij, zie dat aan het hek een bos witte plastic rozen en een boeket geplukte veldbloemen hangt. Daarnaast op A4 formaat in een plastic hoes vastgemaakt met een touw.

Lees de tekst op de brief. Dit is de plek waar onze geliefde vader Kees de Haan is overleden na een hartaanval. Wij willen iedereen oprecht bedanken. En ook alle andere lieve mensen die hebben geprobeerd met alles wat in hun kracht lag om zijn leven te redden. Jullie pogingen maken ons verdriet draagbaar. Wij willen iedereen persoonlijk bedanken.

Vreselijk om je vader zo te verliezen. Wat leert de dood je over het leven. Het is veel minder maakbaar dan we denken. Het leven is kwetsbaar, de mens is kwetsbaar. Sommige mensen hebben gewoon dikke, vette pech. Dat is het lot. Je kunt er niets aan doen. Gezond leven? Het leven geeft. het leven neemt. Het leven beslist. De dood komt altijd onverwacht. Daar kun je niets aan doen. het leven is nou eenmaal niet in alle situaties mooi. het leven is een cyclus van leven en dood.

Je moet het accepteren, steun vinden bij familie, vrienden, collega's, zomaar iemand die je ontmoet. Je moet het accepteren hoe moeilijk het ook is. Dat geeft rust. En nog een ding, als je aan hem denkt of over hem praat dan is hij er nog altijd. Het zijn de momenten waar je menselijk wordt. Verdrietig zijn, rouwend, verwonderd en misschien wel blij. Dat je beseft, wat is dan belangrijk in je leven. Wat is zaligmakend, als je van iemand hebt gehouden. Lief en leed hebt gedeeld is dat toch een blijvend deel van je leven geworden. Dat geeft kracht.

Ramon Jan Vet